Wendy en Sanne genieten nog steeds van hun vakantie op de Dominicaanse Republiek maar ondertussen blijkt er ook nog genoeg te spelen. Het verhaal gaat direct verder waar het gebleven was, en wel bij het plannetje dat de twee dames smeden om Oliver en Carlos terug te pakken. Ook zien we in dit verhaal de band tussen Wendy en Mark verdiepen en lijkt ook Sanne haar hart te verliezen aan een nieuwe man.
Tegenover het eerste deel gebeurt er in dit deel opeens heel erg veel. Het lijkt een opeenstapeling van gebeurtenissen, die op een gegeven moment als een beetje veel van het goede aanvoelen. Ondertussen zijn de dames natuurlijk ook nog steeds op vakantie en de uitstapjes die ze daar maken zijn ook in geuren en kleuren uitgebeeld. Het is hartstikke leuk, want het wordt zo echt een vakantie-avontuur, maar tegenover het eerste deel zijn ze opeens veel actiever wat in combinatie met al het andere dat er speelt erg druk wordt.
Hun lichaam speelt ook nog steeds een grote rol, wat in dit deel wat beter uitgewerkt wordt dan in het eerste deel. Ze lijken eindelijk wat beter in hun vel te gaan zitten en hun lichaam beter te accepteren, al kan dit ook met de twee nieuwe mannen te maken hebben..
Wendy en Sanne leerden we natuurlijk al goed kennen in het eerste deel, maar het wordt zelfs nog verdiept in het tweede deel. Ze lijken nu echt met hun problemen en verleden te ‘dealen’ en hoe ze daarmee omgaan wordt goed weergegeven. Het worden daardoor sterke personages, maar ook zeker vrouwen waar je verbondenheid mee voelt.
Natuurlijk is het tweede deel van Striemen aan het zwembad niet te lezen, zonder het eerste deel gelezen te hebben. Het is één verhaal dat simpelweg in tweeën gesplitst is.
Ik vind dit persoonlijk jammer. Het eerste deel leek wat minder te omvatten en meer een opbouw, terwijl het tweede deel -voor mijn gevoel- propvol activiteiten en gebeurtenissen is geduwd. Ik had het leuker gevonden als het verhaal als één geheel gepubliceerd was, zodat je het ook echt als één verhaal achtereenvolgend kan lezen.
Wellicht was het zelfs ook nog een optie om om het zelfs in drie delen opgesplitst te hebben, waarin we misschien iets meer van hun terugkeer thuis hadden kunnen genieten.
Doordat ik het in twee delen gelezen heb, met een tussenpauze ertussen, komt het gehele verhaal minder op mij over en beoordeel ik het als twee boeken terwijl het dus eigenlijk één verhaal is, wat afdoet aan mijn ervaring en de hoeveelheid sterren die ik het zal geven.
Striemen aan het zwembad is een leuk verhaal, zeker als je van een actieve vakantie houdt en van een verhaal waarin genoeg te beleven valt. Het is geen moment saai, wat helemaal in lijn is met de sterke hoofdpersonages.
Lekker lui aan het zwembad liggen met een drankje is er niet bij als je Striemen aan het zwembad leest.
Beoordeling: 💛💛💛
Eat Sleep Read 📚 
Een gedachte over “Recensie Fiona Gothfield – Striemen aan het zwembad (deel 2)”