
Victoria heeft op jonge leeftijd al veel verlies meegemaakt. Het heeft ervoor gezorgd dat ze een hardwerkende meid is, die geen vragen stelt maar zorgt dat er wordt gedaan, wat gedaan moet worden. Het heeft haar ook een beetje wereldvreemd gemaakt, al zal het leven in het dorp daar überhaupt aan bijgedragen hebben. Tegelijkertijd heeft het haar ook haar meest mooie eigenschap gegeven: dat ze alle mensen en situaties met een ‘open mind’ tegenmoet gaat.
Als een vreemde jongeman haar de weg vraagt, blijkt dat niet iedereen in het dorp zo open naar hem durft te kijken als Victoria dat doet.
De ontmoeting met deze man, zal haar leven voorgoed veranderen en de stroming van haar rivier altijd regeren.
Ga als een rivier is ontzettend mooi geschreven. Het is bijna poëtisch maar laat de lezer toch heel gemoedelijk door het verhaal heen vloeien. Alles wat Victoria meemaakt is zo gedetailleerd beschreven, dat je als lezer alles voelt, ziet, proeft en hoort, hoe zij dit ook ervaart. Het maakt de connectie met Victoria des te sterker.
Elke klap die zij te verduren krijgt komt hard aan en het is meer dan bewonderingswaardig te noemen, hoe ze telkens haar schouders eronder weet te zetten.
Sommige keuzes die ze maakt, komen als een verrassing, wat het verhaal meer dan eens een wending geeft die ik niet aan zag komen. Het maakt dat het steeds mijn aandacht vast wist te houden en ik het boek na ongeveer een derde gelezen te hebben, niet meer weg kon leggen.
Ga als een rivier is een verhaal dat je niet makkelijk naast je neer zal leggen, en dat bedoel ik op een positieve manier. Het heeft zo veel mooie invallen, die allemaal samenkomen tot een verhaal waar je van gaat houden.
Ik wil zo veel over dit bijzondere verhaal vertellen, maar kan je alleen maar aanraden om het te lezen. Ga er met open ogen in en laat je onderdompelen in de wijsheid die het je te bieden heeft.
Beoordeling: ❤️❤️❤️❤️