Bedankt LetterRijn voor het recensie-exemplaar van Allemaal hoeren.

Als het levenloze lichaam van een jonge vrouw opduikt, worden Laura en Hans gelijk opgeroepen. Het is vooral de manier waarop ze is achtergelaten, die hen verontrust. Als er meer moorden volgen weten ze dat er haast bij is, deze moordenaar moet zo snel mogelijk gestopt worden! Maar zonder goede aanknopingspunten is het moeilijk zoeken naar een dader. 

Het verhaal begint al direct goed met het vinden van de eerste vrouw. De spanning zit er gelijk goed in en je wordt aangespoord om snel verder te lezen.
Er volgt een lange zoektocht met steeds kleine brokjes nieuwe informatie waardoor je als lezer al snel begint mee te puzzelen.
De spanning blijft gedurende het hele verhaal sterk aanwezig wat het leesplezier ten goede komt.
Wat hier ook zeker aan meehelpt zijn de korte hoofdstukken, die het doorlezen makkelijk maken.

De personages zijn veelal bekenden, als je de eerdere boeken gelezen hebt. Het is leuk om hun persona weer te volgen en ook weer een kijkje in hun privΓ©-levens te krijgen. In dit verhaal word de lijn tussen privΓ© en werk echter een stuk dunner, wat weer een stukje meer diepgang in het verhaal geeft.
Het is in principe niet nodig om de eerdere delen gelezen te hebben, er worden hier en daar namelijk dingen herhaald die eerder gebeurd zijn en die je daardoor een goed beeld van het voorgaande geven. Echter is het wel leuker om de verhalen op volgorde te lezen. Het geeft niet alleen een betere connectie met de personages maar geeft ook net wat meer diepgang aan dit verhaal.

Allemaal hoeren is een verhaal dat dieper gaat dan aanvankelijk lijkt. Dat is mooi omdat het ook echt in het onderzoek past. Men gaat uit van hetgeen het meest voor de hand ligt, maar er kan altijd nog dieper gegraven worden. 
Het is een verhaal dat je toch meerdere keren laat twijfelen aan een verdachte of een motief en ook hierdoor de aandacht weet vast te houden. 
Allemaal hoeren zorgt er ook voor dat mijn  nieuwsgierigheid naar meer over Laura en Hans overeind blijft. 
Het epiloog is namelijk een heel mooie afsluiter van het boek, maar zeker niet voor Laura en Hans’ verhaal. 

Beoordeling: πŸ’œπŸ’œπŸ’œ,5

Een gedachte over “Recensie Franziska Weissenbacher – Allemaal hoeren

Plaats een reactie